Ne güzel bir kelimedir vefa…
Sadece İstanbul’da bir semt adı olmayan, yüreğimizde mıh gibi çakılı duran, sevginin ve bağlılığın devamıdır vefa.
Ünlü filozof Aristoteles’in söylediği gibi; “Vefa asaletten gelir.”
Katılmamak mümkün mü bu güzel söze?
Asil insanlarda vefasızlık ne arar.
Vefa; aile, arkadaş ya da tüm dostluk ilişkilerinde en çok değer verilen manevi kavramlarından biridir.
İnsan hayatının devamında önemi çok kıymetlidir. İnsanlığın ve insanların, yaşamına armağan edilmiş koşulsuz sevgi devamlılığıdır. Unutulmamaktır...
Vefalı olmak dostluklarımızın artması ve dost hazinemizin zenginleşmesini sağlar. Toplumda vefa gösteren, kıymet bilen insan sayısı gittikçe azalmaya başlasa da, insanoğlu kendisine yapılan iyiliğide , kötülüğüde asla unutmaz.
Vefa deyince, akla gelen değerler elbette saymakla bitmez.
Sevgi, şefkat, merhamet, iyilik, hoşgörü, dostluk,fedakarlık, samimiyet hatta samimi- niyet gibi, daha pek çok hayata dair kavramları içerir. Vefa, bizi yetiştiren ailemize, topluma, geçmişimize, dostlarımıza duyulan sevginin ve saygının ifadesidir.Adeta insanları birbirine bağlayan bir dostluk zinciridir.
Belki de bir fincan kahvenin kırk yıl hatırıdır hatırda kalan.
İnsanların birbirinden uzaklaştığı, günümüz toplumlarının, birbirine yabancılaştığı dünyamızda, “Ahde vefa” yı ne çok arar olduk. Ne acıdır ki, İnsanlığın vefaya hasret kaldığı, özlem duyduğu günleri yaşamaktayız. İyi günde, kötü günde yanıbaşımızda olan, birlikte güzel anılar biriktirdiğimiz, yaralarımızı birlikte sardığımız, vakitimizi birbirimizden esirgemediğimiz dostlarımızı, her birimizin yaşamının bir döneminde, duygularımızı yücelten, rûhumuzu
olgunlaştıran,kalbimize sevmenin zenginliğini ve adabını öğreten, aşklarımızı ve vefaya dahil olan her ne var ise, unutmamalıyız.
Yeni nesillere bu Harika kavramları anlatmalı , toplumsal değerlere sahip çıkmaları adına onları teşvik etmeli ve örnek olmalıyız.
Mevlana’nın vefa üzerine muhteşem bir sözünü hatırlatmak istiyorum. Şöyle diyor Hz Mevlana ;
“Yaşam gülmeyi, sevgi hak etmeyi, vefa unutmamayı, dostluk sadık kalmayı bilenler içindir.”
Ölüm bile vefalıyken, Sevdiklerimizin sevinciyle sevinmek, iyi günde, kötü günde birbirimize kenetlenmek, dostluğundan asla şüphe duymadıklarımızla hayat yolculuklarımıza devam etmek ne büyük şanstır.
Vefa kıymet bilenler içindir.
Sevgiyle, dostlukla, iyilikle…
Kalplerimizden vefa duygularımız eksilmesin.